Catalogus numerus | RC-CF02 |
Summary | Deprehensio antigenorum canini parvoviri intra 10 minuta specifica |
Principium | One-gradus immunochromatographic primordium |
Deprehensio Targets | Canine Parvovirus (CPV) antigens |
Sample | Canina Feces |
Lectio tempus | 5 ~ 10 minuta |
Sensibilitas | 99,1% pcr . vs |
Specification | 100.0 % vs |
quantitas | 1 arca (ornamentum) = 10 machinas (Individual sarcina) |
Contents | Test ornamentum, Buffer utres, stillicidia Disposable, et swabs Cottonus |
Repono | Locus Temperature (ad 2 ~ 30℃) |
Expirata | XXIV menses post faciens |
cautio | Utere intra X minuta post foramenUtere opportunitate exempli (0.1 ml de dropper)Utere post XV ~ XXX minuta ad RT si reponuntur sub frigidis circumstantiis Considerans test eventus irritum post X minuta |
Anno 1978 notum est virus quod canes neglegentes infecti sunt
aetas ad nocendum systematis entericis, cellulis albis, musculis cardiacis.Postea virus parvovirus caninus definivit.Ex illo tempore,
Tumultus in orbem terrarum ortum est morbus.
Morbus per directos contactus inter canes traducitur, praesertim in locis ut scholae canis disciplinae, umbracula animalis, cubilia et parcus etc. Etsi caninus parvovirus alia animalia et homines non inficit, canes ab iis infici possunt.Fistula media plerumque faeces et urina canum infectis.
Caninius parvovirus.Electron Micrograph by C Büchen-Osmond.Http://www.ncbi.nlm.nih.gov/ICTVdb/ICTVdB/50110000.htm
Prima indicia contagionis sunt tristitia, appetitus iactura, vomitus, gravia diarrhoea et aucta in temperatura recti.Signa 5~7 dies post infectionem occurrunt.
Faeces canum infectis leves fiunt vel grisei flavescentes.
In quibusdam demonstrandum est humori simile faeces cum sanguine.Vomitus et deiectio siccitatibus facit.Sine curatione canes laborantes ex iis non possunt mori idoneos.Canes infecti plerumque moriuntur XLVIII ~ LXXII horis post symptomata ostendentes.Vel morbo sine inpedimenta convalescere possent.
Praeteritis, plerique catulos infra annos 5 menses et 2~3% canum adultorum morbo mortui sunt.Attamen fatalis rate ob vaccinationem acriter decrevit.Nihilominus canes catulos iuniores quam sex menses sex magno periculo inficiuntur virus.
Varia symptomata inter vomitum et diarrhoeam sunt symptomata adhibenda in canibus aegrotis diagnosis.Transmissio celeriter brevi temporis spatio opportunitatem praebet quae caninus parvovirus causam contagionis est.Hoc in casu examen faecum canum infirmorum causam afferre potest.Haec diagnosis exercetur in valetudinariis animalium vel in sedibus clinicis.
Usque nunc non sunt medicamenta specifica quae omnia virus in canibus infectis eliminant.Curatio igitur critica est in curandis canibus infectis veterum.Utile est damnum electrolytici et aquae minimizationis ad impediendam siccitatem.Vomitus et diarrhoea coerceri debent et antibioticis canibus aegrotis infundi, ne secunda contagione sit.Potius canibus infirmis attendendum est.
CANES cum gravi parvovirus enteritis cruentus alvi proprius.
Intestinum in necropsy a cane subito ex parvoviro enteritis mortui.
Pro aetate omnes canes vaccinantur contra caninos parvoviros.Continua vaccinatio necessaria est cum immunitas canum ignoratur.
Purgatio et sterilitas kennel et eius circumstantium magni ponderis sunt
propagationem virus prohibens.
Cave ne canes tui faeces aliorum canum attingant.
Ad vitandam contaminationem, omnia faeces recte tractanda sunt.Hoc nisum fieri debet cum omnibus hominibus participatione mundi ad vicinitatem conservandam.
Praeterea, consultatio a peritis ut veterinarii essentialis est in morbo praecavendo.