Numerus catalogi | RC-CF17 |
Summarium | Detectio antigenorum specificorum coronaviri fenini intra XV minutas |
Principium | Examen immunochromatographicum unius gradus |
Scopi Detectionis | Antigena fenina coronaviri |
Exemplum | Faeces Felinae |
Tempus legendi | Decem ~ quindecim minuta |
Sensibilitatem | 95.0% contra RT-PCR |
Specificitas | 100.0% contra RT-PCR |
Quantitas | 1 arca (instrumentum) = 10 instrumenta (involucrum singulare) |
Contenta | Instrumentum probationis, Tubi tamponis, Guttatores disposable, et Penicilli gossypii |
Depositorium | Temperatura cubiculi (ad 2 ~ 30℃) |
Expiratio | XXIV menses post fabricationem |
Cautio | Intra decem minuta post apertionem utere.Utere quantitate idonea exempli (0.1 ml guttulae). Post XV~XXX minuta ad temperaturam ambientem adhibenda sunt, si sub frigido loco servantur. Resultatus probationis post decem minuta invalidos habe. |
Coronavirus Feninum (FCoV) est virus quod tractum intestinalem felium afficit. Gastroenteritidem similem parvovirus efficit. FCoV est secunda causa viralis diarrhoeae in felibus, parvovirus canino (CPV) duce. Dissimiliter CPV, infectiones FCoV plerumque non cum altis mortalitatis ratibus coniunguntur.
FCoV est virus RNA simplex, membrana adiposa protectiva praeditum. Quia virus membrana adiposa tegitur, relative facile detergentibus et solventibus similibus inactivatur. Diffunditur per effusionem virus in faecibus canum infectorum. Via infectionis frequentissima est contactus cum materia faecali virus continente. Signa apparere incipiunt 1-5 dies post expositionem. Canis "portator" fit per aliquot septimanas post convalescentiam. Virus in ambitu per aliquot menses vivere potest. Clorox mixtus, unciae quattuor in congiario aquae ad mensuram unius congeriis, virus destruet.
Primarium symptomum cum FCoV coniunctum est diarrhoea. Ut in plerisque morbis infectiosis, catuli iuvenes magis afficiuntur quam adulti. Dissimilis FPV, vomitus non est communis. Diarrhoea solet esse minus profusa quam ea quae cum infectionibus FPV coniungitur. Signa clinica FCoV variant a levi et imperceptibili ad gravem et letalem. Signa communissima includunt: depressionem, febrem, appetitus amissionem, vomitum, et diarrhoeam. Diarrhoea potest esse aquosa, coloris flavo-aurantiaci, sanguinolenta, mucosa, et plerumque odorem foedum habet. Mors subita et abortus interdum fiunt. Duratio morbi potest esse a 2-10 diebus. Quamquam FCoV plerumque putatur esse causa diarrhoeae mitior quam FPV, nulla omnino via est ad distinguendum duos sine probationibus laboratorio. Et FPV et FCoV diarrhoeam apparentem cum odore identico causant. Diarrhoea cum FCoV coniuncta plerumque per aliquot dies durat cum mortalitate humili. Ad diagnosim complicandam, multi catuli cum perturbatione intestinali gravi (enteritide) afficiuntur ab utroque FCoV et FPV simul. Rationes mortalitatis in catulis simul infectis possunt appropinquare 90 centesimas.
Sicut cum Fenine FPV, nulla curatio specifica pro FCoV exstat. Magni momenti est ne aegrotus, praesertim catuli, dehydrationem patiatur, arcere. Aqua vi cibanda est, aut liquores specialiter praeparati sub cute (subcutanee) et/vel per venam administrari possunt ad dehydrationem prohibendam. Vaccina praesto sunt ad catulos et adultos omnium aetatum contra FCoV protegendos. In regionibus ubi FCoV praevalet, canes et catuli vaccinationes FCoV accipere debent, ab aetate circiter sex hebdomadarum. Sanitatio cum disinfectionibus commercialibus valde efficax est et in fetura, tonsione, stabulis canilis, et nosocomiis exercenda est.
Vitando contactum inter canes vel contactum cum rebus viruso contaminatis infectionem praevenitur. Turba, aedificia sordida, congregatio magna canum, et omne genus sollicitudinis eruptiones huius morbi probabiliores reddunt. Coronavirus entericus modice stabilis est in acidis caloris et disinfectoribus, sed non tam aeque ac Parvovirus.